Om dat ‘gewone leven’ van klanten door te laten gaan, ondanks beperkingen, hebben we het netwerk rondom de klant hard nodig. Zowel bij Wonen met Zorg als in de wijk. 

En dat begint al bij het leren kennen van de klant. Het netwerk geeft ons waardevolle informatie over iemands leven, hobby’s, gewoonten enzovoort. Maar daar blijft het niet bij. Familie heeft mede de taak ervoor te zorgen dat iemand het leven kan blijven leiden zoals hij of zij wil. En dat iemand deel blijft uitmaken van het netwerk en de maatschappij. Dat zie je terug in de film ‘Meedoen’ op De Lindenhof. Daar zien we een betrokken familie. Maar is elke familie zo betrokken? Of wordt er ook wel gedacht: “Er wordt voor hem/haar gezorgd, mijn taak zit erop?” Wat mogen we eigenlijk van het netwerk verwachten en wat zou de naaste van onze klant zelf willen? En bespreken we dat dan? Bijvoorbeeld het uitruimen van de vaatwasser. 

Of het optuigen en opruimen van de kerstboom. Is dit een taak van de zorg? Of is dit toch echt iets voor het netwerk? En is dat bij iemand thuis anders dan wanneer iemand bij Sensire woont? En denken we bijvoorbeeld samen met mantelzorgers na over de balans waarin zij kunnen bijdragen of juist afstand kunnen nemen om niet overbelast te raken? Door hen te ontzorgen. En is een drukke baan dan een excuus om alles aan de zorg over te laten?